Robinson'un Sonu
- Ya Cuma sana bi şey sorcam. Biz bu adaya nasıl düştük?
- Sen düşmüşsün abi. Ben hep burdaydım. Adı üstünde yerliyim ben. Buranın yerlisi yani.
- Yahu düşünüyorum düşünüyorum hatırlayamıyorum. Bir gemiyle açılmıştım denize ama sebep neydi? Hangi akla hizmetle binmiştim o gemiye işte orda dumur oluyorum.
- Kanlın mı vardı abi, ondan mı kaçmıştın?
- Ne kanlısı be. Hatırlamıyorum diyorum sana. Sıkıntıdan patlıcam yaa. Tatile çıkıcaz, deniz kenarına gidicez, yaşasın derler. Al sana her yer tatil. 50 senelik tatil mi olur? Ben çalışmaya çıkmak istiyorum. Çıldırıcam yaa. Nasıl kurtulcam ben buradan?
- Abi lütfen birinci tekil şahıs eylemler planlama. Beni de düşün. Gideceğin yere beni de götür. Sorana başımın belası dersin.
- Hadi ordan be. Sorumluluk hissimi senin için ziyan edemem. Hem bana ne senden. Zaten 50 senedir aynı suratı görüyorum. 5 dakika daha fazla çekemem.
-Abi sen beni neden böyle durmadan tersliyosun? Buldun tabi garibanı ana yok baba yok. Ez bakalım.
- Senden başka kimse var da mı terslemedik? Ben yıllardır aynı insanı terslemekten bıkmadım mı sanıyosun? Bi de benim açımdan düşün bakalım. Bul başka birini onu tersleyeyim. Cuma aşağı Cuma yukarı. Her cümlemin tek öznesi. Sıkıldım anlıyo musun? Sı-kıl-dııımm. Çatladım patladım.
- Acaba duman mı yaksak abi he? Belki bu sefer birileri görür.
- Duman yakılmaz Cuma. Ateş yakılınca çıkan şeye duman denir. Kaç kere daha anlatıcam sana mankafa. Hayır, bir cumartesi bulsak da evlendirsek seni. Bari git ona musallat ol. Senden başka türlü kurtulacağım yok. Cuma demeye de yoruldum artık. Sen şimdi git salı gün gel, sana salı diyelim. Bari adında bir değişiklik olsun hadi.
- Abi salı sanki biraz kız ismi gibi be. Çarşamba gelsem olur mu? Sanki daha bir heybetli, daha bir maço.
- Git ve hiç gelme Cuma. Aslında senin adın kramp olsun. Ne zaman muhatap olsam miğdem kasılıyo. Çok derin konuşuyosun çooook... Bu gün ayın kaçı?
- 18 ocak abi.
- Ne zaman sorsam 18 ocak zaten. Ne biçim takvimin var anlamadım. Saatin durduğunu biliyodum ama takvimin durduğunu da senden öğrendim.
- Ya n'apiyim? Seninle karşılaştığımız gündü o. Başka da rakam bilmiyorum ki.
- Aman ne saadet ne saadet. Karşılaşmışmış. Asrın buluşması.
- Di mi ama? Ben de öyle düşünüyorum. Canım abim benim. Dur öpücem.
- Yahu bi kere alın be, bi alıııınn.
- Aman ne alıncam yaa. Ben seni adam yerine bile koymuyorum... Aman yani
herhangi bir adam yerine koyamıyorum demek istedimdi.
- İyi virajdı Cuma. Dönemedin ama hadi neyse.
- Boşver şimdi abi. Dur ben sana bir şarkı söyleyeyim. Can yoldaşım beniiim, biricik abiciiim, söyle senden başka kimim var beniiim.
- Sus sus sus! Söyleyemiyosun sen, resmen uluyosun. Adadaki tüm vahşi hayvanları toplama benim başıma. Ne yiycez bugün sen onu söyle.
- Hindistan cevizi buğulama, hindistan cevizi kızartma vee hindistan cevizli puding. Dün kekini yapmıştım ya bugün değişiklik olsun istedim.
- Gerçekten büyük değişiklik olmuş Cuma. Kaldırabilecez mi bu farkı, bünyemiz müsait mi bilmiyorum. Ahhh şurdan bir kurtulsam varya en az on yıl lahmacun yiycem. Kebapçılarda sabahlıcam. Koltuğum altında mangalla yollarda tüte tüte dolaşacam.
- Aha! Bir gemi gördüm sanki. Evet evet bu bir gemi. Nasıl da geçiyo baksana aaabiii. Eğer bu sefer de burdan gitmezsem cumartesi olayım. Halisunasyon dahi olsa binmezsem neyim. Heeeyy! Buradayıııızz!
- Geçer geçeerr, neler neler geçmedi ki... Ne?? Gemi mi?? Hah bak durakta yapmıştım kıyıya ne iyi oldu. O zaman alay etmiştin benimle. Aha bak yanaşıyo.
- Kurtulduuuukk! Hata etmişim abicim affet beni. Hipermetropik abim benim.
Konu: ROBİNSONUN SONU 
Cuma Şub. 27, 2009 9:49 am